In het jaar 1900 was de levensverwachting in Nederland aanzienlijk lager dan tegenwoordig. Gemiddeld werd een man slechts 47 jaar oud en een vrouw 50 jaar. Dit had verschillende oorzaken, waaronder slechte hygiëne, gebrek aan medische kennis en armoede.
Oorzaken van een lage levensverwachting
In de 19e eeuw was er nog weinig kennis over hygiëne en gezondheid. Mensen leefden dicht op elkaar in kleine huizen en er was weinig aandacht voor persoonlijke hygiëne. Hierdoor verspreidden ziektes zich snel en was de kans op besmetting groot. Ook was er weinig kennis over voeding en gezonde leefstijl. Mensen aten vaak eenzijdig en ongezond, wat leidde tot verschillende gezondheidsproblemen.
Daarnaast was er in de 19e eeuw nog weinig medische kennis en waren er weinig behandelmogelijkheden. Veel ziektes waren nog onbekend en er waren nog geen effectieve medicijnen. Hierdoor was de kans op overlijden bij ziekte groot.
Tot slot was er in de 19e eeuw veel armoede. Mensen leefden in slechte omstandigheden en hadden vaak geen toegang tot goede gezondheidszorg. Hierdoor werden ziektes vaak niet op tijd behandeld, wat de kans op overlijden vergrootte.
Ziektes in 1900
In 1900 kwamen verschillende ziektes voor die nu goed te behandelen zijn, maar destijds vaak dodelijk waren. Een voorbeeld hiervan is tuberculose, ook wel bekend als de ’tering’. Tuberculose was een veelvoorkomende ziekte in de 19e eeuw en werd veroorzaakt door een bacterie. De ziekte werd overgedragen via de lucht en veroorzaakte symptomen als hoesten, koorts en vermoeidheid. In ernstige gevallen kon tuberculose leiden tot bloed ophoesten en uiteindelijk de dood.
Een andere veelvoorkomende ziekte in 1900 was difterie. Difterie werd veroorzaakt door een bacterie en veroorzaakte symptomen als keelpijn, koorts en moeite met ademhalen. In ernstige gevallen kon difterie leiden tot hartproblemen en zelfs de dood.
Behandelmogelijkheden in 1900
In 1900 waren er nog weinig effectieve behandelmogelijkheden voor ziektes. Bij tuberculose werd vaak rust voorgeschreven en soms werden patiënten naar een sanatorium gestuurd om te herstellen. Bij difterie werd soms een antitoxine toegediend, maar dit was nog niet altijd effectief.
Daarnaast werden er in de 19e eeuw nog veel middelen gebruikt die nu als onveilig worden beschouwd. Zo werden bijvoorbeeld kwik en arsenicum gebruikt als medicijn, terwijl deze stoffen nu bekend staan als giftig.
Verbetering van de levensverwachting
In de loop van de 20e eeuw is de levensverwachting in Nederland sterk verbeterd. Dit is onder andere te danken aan verbeterde hygiëne, betere medische kennis en behandelmogelijkheden en een hogere levensstandaard.
Er zijn in de 20e eeuw verschillende vaccinaties ontwikkeld die ziektes als difterie en tuberculose voorkomen. Ook zijn er effectieve medicijnen ontwikkeld die deze ziektes kunnen behandelen. Daarnaast is er meer aandacht voor gezonde voeding en leefstijl, wat bijdraagt aan een betere gezondheid.
De verbetering van de levensverwachting is ook te zien in de cijfers. In 1950 was de levensverwachting voor mannen gestegen naar 68 jaar en voor vrouwen naar 72 jaar. In 2020 is de levensverwachting voor mannen gemiddeld 80 jaar en voor vrouwen 83 jaar.
Conclusie
De levensverwachting in 1900 was aanzienlijk lager dan tegenwoordig. Dit had verschillende oorzaken, waaronder slechte hygiëne, gebrek aan medische kennis en armoede. Ziektes als tuberculose en difterie waren destijds veelvoorkomend en vaak dodelijk. Behandelmogelijkheden waren beperkt en soms zelfs gevaarlijk. In de loop van de 20e eeuw is de levensverwachting sterk verbeterd, onder andere door verbeterde hygiëne, betere medische kennis en behandelmogelijkheden en een hogere levensstandaard. Vaccinaties en effectieve medicijnen hebben bijgedragen aan de preventie en behandeling van ziektes. De levensverwachting is inmiddels gestegen naar gemiddeld 80 jaar voor mannen en 83 jaar voor vrouwen.